این روزا نمی دونم از خودم منتفر باشم یا اون ، سایه ی اون رو با تیر بزنم یا سایه ی سادگی خودم رو !؟ نمی دونم چرا همیشه باید این دو کفه ترازو با هم همسان نباشه و چرا باید همیشه اونی که ساده معصوم و بی ریاست لطمه بخوره اما خوب میدونم که من لااقل من یکی دیگه خــر نمیشم . این رو بدون که در اشتباهی که فکر میکنی چون پسری میتونی لات بازی در بیاری و بهتر بگم نا لوتی بازی و این از عهده یه دختر بر نمیاد اما بدون در اشتباهی چون تو یکیشو خلق کردی و اون منم ! منی که برای همیشه لات می مونم تا اطرافیانم حساب کار دست شون بیاد و بدونن با من دیگه نمیشه بازی کرد .